Ulica Wolności w Zabrzu stanowi część pierwszej bitej drogi na Śląsku, powstałej na początku XIX wieku i łączącej Królewską Hutę z Gliwicami. Inicjatorem jej budowy był zarząd Huty Królewskiej. Drogę nazwano pierwotnie „Kronprinzenstrasse”, czyli „ulicą Następcy Tronu”, na cześć późniejszego króla Prus, Fryderyka Wilhelma IV.
Na terenie Zabrza ulica biegnie ze wschodu na zachód, od granicy z Rudą Śląską do granicy z Gliwicami. Jej długość wynosi około 9,5 km. W XIX i XX wieku przy drodze tej zbudowano wiele ważnych dla Śląska - i miejscowości współtworzących dzisiejsze Zabrze – przedsiębiorstw. Między innymi funkcjonowały (lub funkcjonują) przy niej: kopalnia węgla kamiennego, elektrociepłownia, browar i huta. Na całej jej długości poprowadzono linię tramwajową.
W centrum miasta, w okolicach dworca kolejowego, ulica jest reprezentacyjnym deptakiem, zabudowanym kilkupiętrowymi, eklektycznymi kamienicami z przełomu XIX i XX wieku. Najciekawszym obiektem jest tutaj dawny hotel „Pałac Admiralski” („Admiralspalast”), zbudowany w latach 20. ubiegłego wieku.
Przy ul. Wolności lub w jej bliskim sąsiedztwie znajdują się aż trzy ciekawe obiekty sakralne. Na zachód od centrum stoi neoromański kościół św. Andrzeja Apostoła, wzniesiony w latach 60. XIX wieku. Nieco młodszy jest neogotycki kościół św. Franciszka w Zaborzu. Urodą zaś wyróżnia się drewniany kościół św. Jadwigi w dzielnicy Poręba; został postawiony w 1929 roku, posiada owalną nawę i dwie wieże. Wielką atrakcją Zabrza jest także, znajdujący się przy ul. Wolności, Skansen Górniczy „Królowa Luiza”.
